Ingeborg op de radio  

Hieronder vind je zowel de Friese transcriptie als de Nederlandse vertaling van het interview dat Diana de Groot van Omrop Fryslan met mij had tijdens de Dag van de Liefde voor Schrijven. 

Transcript van het interview dat Diana de Groot van Omrop Fryslân met mij had op de dag van de liefde voor het schrijven.

Orizjinele interview yn it Frysk:

Diana de Groot: It is hjoed in bysûndere dei, it is de ik hou van schrijven dag. Ik hie der earlik sein noch noait fan heard, mar ik fûn it wol hiel nijsgjirrich en toen bin ik op syk gien nei ien dy’t net sûnder skriuwen kin en dan kom ik út by Ingeborg Hoogsteen. Ingeborg, goeiemiddei.

Ingeborg: Goeiemiddei

Neffens my bisto hast mei de pen yn ‘e hân berne.
 Nou, hast wol ja.

Wat hasto mei skriuwen?
Ja, fan jongs of oan wie ik der sljocht op. Ik skreaun in hiele soad. Sa as belevenissen, observaasjes en ferhaaltsjes en dat is eins altyd bleaun. Dus ik ha der ek myn wurk fan makke. Earst as sjoernalist en letter ha ik dat kombinearret mei dosint Nederlânsk. En sân jier lyn tocht ik, ik wol hjir eins mear mei dwaan en dan just minsken dy der in protte fan leare kinne of fan profitearre kinne. Dus doe bin ik skriuwkursussen jaan gean yn Marrum. En dat is eins útgroeit ta skriuwtrainingen, skriuwkursussen, workshops en skriuwcoaching. Dat is dan foar minsken dy’t wat meimakke ha wêr’t se graach oer skriuwe wolle of just in ferhaal yn ‘e holle ha of ien mei in hiele bysûndere famyljeskiednis, dy komme by my en dy help ik op maat mei in coachingtrajekt om hun ferhaal wurden te jaan.

Do nimst in hiel soad dingen, dat is in hiel breed aspekt neffens my, watst allegear dochst. Mar stel no, ik wol myn eigen libbensferhaal opskriuwe, dan kin ik dus by dy te loane. Wat dochsto dan?
Wat ik meastal doch is dat ik earst sjoch nei hoe ien skriuwt. Do hoechst net goed skriuwe te kinnen, do moatst it foaral doare. En ik fyn it altyd hiel erch aardich om skriuwmateriaal te meitsjen wêrby ien útnûge wurdt om net oars te kinnen dan de wurden út de pen floeie te litten.

Kin iederien it? Kin iederien skriuwe?
Iederien kin kreatyf skriuwe.

Dat sit soms in bytsje fier ferskûle miskien.
In protte ha lêst fan hun innerlike kritikus of ha froeger in dosint of ien hân dy’t sein hat, dit slacht nergens op. Of dy ha sels in hiele aktive stem yn ‘e holle dy’t seit, ik kin mar better ophâlde, want it is net nuttich of wit ik it wat. Mar ik ha in kursus ûntwikkelt wêrtroch minsken eins fan nul begjinne mei skriuwen. Ik sis ek yn de earste les altyd, iederien kin it, mar wy hâlde ússels hiel bot tsjen. Omdat wy of fan úsself literêr skriuwe moatte of sûnder staveringsflaters of orizjineel. As’t de latte metien hiel heech leist, hâldst dyself tsjin. Mar as’t gewoan seist ik sil gewoan sjen wat derút komt…

Gewoan net te benaud wêze en begjin mar ergens. 

Ja, echt dy gean litte op papier eins.

En as minsken by dy komme, is dat skriuwen dan yn it Nederlânsk of kinne minsken ek yn it Frysk by dy telâne? Of dochst it self ek yn it Frysk? 
Ik skriuw sawol yn it Frysk as yn it Nederlânsk. Allinnich in hiele protte ha it op skoalle net hân, dus dan sis ik wol, doch it dan fonetisch, mar de measten bin dochs wol sa as se skriuwen gean, dogge se dat yn it Nederlânsk. En in enkeling wol yn it Frysk, beide wol eins. Mar de measten wol yn it Nederlânsk.

En hoe belangryk is foar dyself datst dyn kennis trochjaan kist oan in oar? En datst in oar dêrmei op paad helpe kinst?
Ja, hiel belangryk. Foar my is it echt by alles wat ik doch, it skriuwplesier stiet foarop. En skriuwen is gewoan goed foar alles.

Do hast ek dosint west en dat is wol in hiele oare takke fan sport, liket my. Mar dêrneist dochsto dit. Hoe hast dit toen oppakt?
Ik bin noch steeds dosint. Sân jier lyn ha ik myn rêch brutsen, ik bin fan in Frysk hynder ôfgoait. En toen ik plat lei, dan gochst dy wol ôffreegjen as je dogge wêr je bliid fan wurde. En toen tocht ik, as dit my gebeure kin, je ha it allegear net yn de hân, mar as je wachtsje ta it meast geskikte momint om te dwaan wat je wolle. Dat momint komt noait. Dus toen hat myn man in chalet foar my kocht. Hy hat in timmerbedriuw yn Marrum en in hiel grut terrein. Dêr ha wy de chalet delsetten en ha ik allegear gesellige spultsjes kocht en in grutte skriuwtafel. Dernei ha ik myn eigen kursus ûntwikkelt dy ik hiel graach self wollen hie. Dy ha ik makke en ha ik dêr myn earste kursussen dien. Mei in stik as fjouwer en it houtkacheltsje oan en dat sloech eins hiel goed oan. 

En hoe komme minsken dan by dy en hoe gogge se wer fuort? Sit dêr in wereld fan ferskil yn?

Ja absolút! 

Hoe is dat foar dy om te sjen?
Ja, dat fyn ik echt geweldich. It ûntroert my ek elke kear wer. Dat guons dan ek binnen komme en sizze ik fiel my ek better en dat docht skriuwen ek. It is net puur dingen op papier sette, do litst dyn hert flamme, sa sjoch ik dat. Do kreëarest ek rust yn ‘e holle. 

It belangrykste wat ik jir úthelje, Ingeborg, is gewoan dwaan, net benaud wêze, pak pen en papier en skriuw it fan dy ôf.
Presys, ja!

En dat kin miskien hjoed al, op de ik hou van schrijven dag. Ik fyn it in prachtich moaie dei en dy is dy op it liif skreaun, hear ik wol. Aardich om der efkes mei dy oer te praten Ingeborg.
Nou hiel erch aardich, Diana!

Oan’t sjen! Hoi!
Oan’t sjen! Tankjewol! 

 

Nederlandse vertaling:

Diana de Groot: Het is vandaag een bijzondere dag, het is de ik hou van schrijven dag. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord, maar ik vond het wel heel interessant en toen ben ik op zoek gegaan naar iemand die niet zonder schrijven kan en dan kom ik uit bij Ingeborg Hoogsteen. Ingeborg, goedemiddag.

Ingeborg: Goeiemiddag

Volgens mij ben je bijna met de pen in de hand geboren.

Nou, bijna wel ja.

Wat heb je met schrijven?

Ja, van jongs af aan was ik er gek op. Ik schreef een heleboel. Zoals belevenissen, observaties en verhaaltjes en dat is eigenlijk altijd gebleven. Dus ik heb er ook mijn werk van gemaakt. Eerst als journalist en later heb ik dat gecombineerd met docent Nederlands. En zeven jaar geleden dacht ik, ik wil hier eigenlijk meer mee doen en dan juist voor mensen die er veel van kunnen leren of van kunnen profiteren. Dus toen ben ik schrijfcursussen gaan geven in Marrum. En dat is eigenlijk uitgegroeid tot schrijftrainingen, schrijfcursussen, workshops en schrijfcoaching. Dat is dan voor mensen die iets hebben meegemaakt waar ze graag over willen schrijven of juist een verhaal in hun hoofd hebben of iemand met een hele bijzondere familiegeschiedenis, die komen bij mij en die help ik op maat met een coachingstraject om hun verhaal woorden te geven.

 Je noemt heel veel dingen, dat is een heel breed aspect volgens mij, wat je allemaal doet. Maar stel nu, ik wil mijn eigen levensverhaal opschrijven, dan kan ik dus bij jou terecht. Wat doe jij dan?

Wat ik meestal doe is dat ik eerst kijk naar hoe iemand schrijft. Je hoeft niet goed te kunnen schrijven, je moet het vooral durven. En ik vind het altijd heel erg leuk om schrijfmateriaal te maken waarbij iemand wordt uitgenodigd om niet anders te kunnen dan de woorden uit de pen te laten vloeien.

 Kan iedereen het? Kan iedereen schrijven?

Iedereen kan creatief schrijven.

Dat zit soms een beetje ver verscholen misschien.

Veel hebben last van hun innerlijke criticus of hebben vroeger een docent of iemand gehad die iets naars heeft gezegd. Van dit slaat nergens op. Of die hebben zelf een hele actieve stem in het hoofd die zegt, ik kan maar beter ophouden, want het is niet nuttig of weet ik het wat. Maar ik heb een cursus ontwikkeld waardoor mensen eigenlijk van nul beginnen met schrijven. Ik zeg ook in de eerste les altijd, iedereen kan het, maar wij houden onszelf heel erg tegen. Omdat we of van onszelf literair moeten schrijven of zonder spelfouten of origineel. Als de lat meteen heel hoog ligt, houd je jezelf tegen. Maar als je gewoon zegt, ik ga gewoon zien wat eruit komt…

 Gewoon niet te bang zijn en begin maar ergens.

Ja, echt je laten gaan op papier eigenlijk.

En als mensen bij jou komen, is dat schrijven dan in het Nederlands of kunnen mensen ook in het Fries bij je terecht? Of doe je het zelf ook in het Fries?

Ik schrijf zowel in het Fries als in het Nederlands. Alleen veel mensen hebben op school geen Fries gehad, dus zeg ik schrijf dan fonetisch, maar de meesten schrijven toch wel  doen ze dat in het Nederlands. Een enkeling wil in het Fries, maar de meesten schrijven in het Nederlands.

En hoe belangrijk is het voor jou dat je je kennis doorgeeft aan een ander? En dat je een ander daarmee op weg kunt helpen.

Ja, heel belangrijk. Voor mij is het echt bij alles wat ik doe, het schrijfplezier staat voorop. En schrijven is gewoon goed voor alles.

Je bent ook docent geweest en dat is wel een heel andere tak van sport, lijkt me. Maar daarnaast doe jij dit. Hoe heb je dit toen opgepakt?

Ik ben nog steeds docent. Zeven jaar geleden heb ik mijn rug gebroken, ik ben van een Fries paard afgegooid. En toen ik plat lag, ga je je wel afvragen of je doet waar je echt blij van wordt. En toen dacht ik, als dit mij kan gebeuren, je hebt het allemaal niet in de hand, dan moet je niet wachten tot het meest geschikte moment om te doen wat je wilt. Dat moment komt namelijk nooit. Mijn man heeft toen een chalet voor mij gekocht. Hij heeft een timmerbedrijf in Marrum en een heel groot terrein. Daar hebben we de chalet neergezet en heb ik allemaal gezellige schrijfspullen gekocht en een grote schrijftafel. Ik besloot toen mijn eigen cursus te ontwikkelen die ik zelf heel graag had willen volgen. Die heb ik gemaakt en gaf mijn eerste schrijfcursussen in de chalet. Met een stuk of vier mensen en het houtkacheltje aan en dat sloeg eigenlijk heel goed aan.

En hoe komen mensen dan bij jou en hoe gaan ze weer weg? Zit daar een wereld van verschil in?

Ja zeker!

Hoe is dat voor jou om te zien?

Ja, dat vind ik echt geweldig. Het ontroert me ook iedere keer weer. Dat sommigen binnenkomen en zeggen dat ze zich ook veel beter voelen. Dat doet schrijven ook. Het is niet alleen puur dingen op papier zetten. Je laat je hart vlammen, zo zie ik het dan. Jij creëert ook rust in je hoofd.

Het belangrijkste wat ik hier uithaal, Ingeborg, is gewoon doen, niet bang zijn, pak pen en papier en schrijf het van je af.

Precies, ja!

En dat kan misschien vandaag al, op de ik hou van schrijven dag. Ik vind het een supermooie dag en die is je op het lijf geschreven, hoor ik wel. Leuk om er even met je over te praten Ingeborg.

Nou heel erg leuk, Diana!

Tot ziens!

Tot ziens! Dank u wel!